La Knabinoj en Hispanio.

Jen la norvega poeto, verkisto kaj ĵurnalisto. 

Vilhelm Andreas Wexels Krag (Veksel Kraŭ) 1871 – 1933

Mi mencias lin, ĉar li verkis la poemon La knabinoj en Hispanio en 1914,

 kiun Poul Thorsen esperantigis en 1949.

 Poste (en 1954) li enmetis ĝin en sian poemaron 'Rozoj kaj Urtikoj'.

Jen
La Knabinoj en Hispanio

 Mi volas kanti al vi kanteton

el Hispanio, la bela land',

en kiu fluas la ruĝa vino

kiel ĉe ni akvo el fontan'.

Ĉar la knabinoj de la hispanoj

dancadas polkon sen bridi sin,

ĉiam subpalmoj kaj sub kaŝtanoj,

sed ili pretas perfidi vin.

Mi trovis unu en Barcelono

kun blankaj dentoj kaj karbharar',

Ŝi servis en la havendrinkejo

kaj vivis en la dekoka jar'.

Ŝi ridis tuj, kiam mi alvenis

por drinki brandon kun limonad',

kaj en la koro tuj amdoloro

ekflamis kiel benzin-brulad'!

Tuj al konsulo mi rapidegis

por iĝi edzo de l' belknabin'.

Li nur respondis: ''Ho, lasu tion,

ĉar eble estas ŝi belputin'.''

Jes, tion diris al mi konsulo;

mi iris trista al dancobal',

sed la knabino kun la fianĉo

alvenis, dum ŝvelis mia gal'.

Mi drinkis brandon kaj limonadon,

kaj proksimume post tria glas'

mi ekpuŝetis al la fianĉo

kaj plantis pugnon sub lia naz'.

Sed antaŭ ol mi komprenis kiel,

lia trancilo min trafis jam.

Kaj ruĝa sango sur ĉiujn ŝprucis,

eĉ al la falsa knabina mam'.

Mi devis resti en hospitalo

monaton por resanigi min.

Kaj jen mi staris sen ŝip' kaj mono,

kaj edziniĝis jam la knabin'.

Mi tial diras: Marist' novega,

de hispaninoj vin tenu for,

sed trovu hejme belamikinon,

fidelo floros en ŝia kor'.''

Hodiaŭ mi hazarde trovis la danan version de la poemo, kaj Jesperspillemand kantas ĝin laŭ la melodio de la dana komponisto Hugo Seligmann 1877 – 1947